Mówi się, że depresja (jak i stres) jest chorobą współczesnego człowieka, któremu trudno sprostać wyzwaniom ponad jego siły. Pytanie tylko czy to współczesna cywilizacja stawia je przed nim czy może on sam się ich podejmuje. Przecież przeszłe pokolenia nie miały mniej zmartwień i trudności, powiedziałabym nawet, że miały ich więcej. Jednak czasy zmieniły się — zmieniły się i choroby. No ale przecież w życiu każdego z nas przychodzą cięższe chwile, momenty smutku i przygnębienia. Są to jednak krótkotrwałe okresy (trwające kilka godzin lub dni), które przeplatają się z czasem radości i spokoju. Zdrowy człowiek przeżywa pełne spektrum emocji, które się nawzajem równoważą. Jeśli jednak chwile obniżenia nastroju trwają u niego nadmiernie długo - a przy tym towarzyszą im: brak energii do życia, brak poczucia własnej wartości, niemożność przeżywania radości i melancholia - to możemy mówić o depresji.

Refleksologia ma do depresji (jak i do wszystkich chorób) podejście holistyczne. Musimy sobie zdać sprawę, że depresja nie jest jedynie chorobą umysłu, ale całego organizmu. Dlatego też u osób chorych na depresję musimy dokładnie przepracować całe stopy, głównie zwracając uwagę np. na przysadkę mózgową, tarczycę, i inne gruczoły wydzielana wewnętrznego, a może przede wszystkim kręgosłup.

Bardzo często zdarza się tak, że nadmierny stres i stany depresyjne objawiają się w całym organizmie wysypką - bardzo swędzącą pokrzywką. Wówczas pracujemy na całym kręgosłupie, a efektów możemy się spodziewać już po kilku zabiegach.

Miałam przypadek mężczyzny, od którego odeszła żona. Był on w stanie silnej depresji. Później przyznał się, że zabiegi refleksologii odciągnęły go najczarniejszych myśli samobójczych.

Po zabiegach ludzie często odrzucają leki psychotropowe i trochę - muszę przyznać - uzależniają się od refleksologii. Dlatego też ciągle do mnie przychodzą w obawie o nawrót choroby.

Bardzo ważne są również dodatkowe zabiegi refleksologii twarzy. Są one dopełnieniem tego, czego na stopach nie zawsze można osiągnąć. Ten delikatny i relaksujący zabieg wprowadza pacjenta w stan wyciszenia i błogości.

Nie należy zapominać również o aspekcie społecznym (bądź też towarzyskim) refleksologii. Wiemy jak ważna w leczeniu i pomaganiu chorym na depresję jest rozmowa. Dzielenie się troskami z innymi przeciwdziała poczuciu samotności. Moi pacjenci dużo ze mną rozmawiają, opowiadają o swoich zmartwieniach i przyczynach choroby. Często nawet płaczą. Rozmowa dużo im daje.

W leczeniu depresji pomocna może być odpowiednia dieta. Kofeina, alkohol, cukier i zwierzęce tłuszcze nasycone znacznie pogarszają samopoczucie. Powinniśmy zatem spożywać takie pokarmy jak: ryby morskie, które zawierają kwasy tłuszczowe omega - jedzenie ich zwiększają poziom serotoniny odpowiedzialnej za nasz nastrój i sen, a także funkcje seksualne; Najlepszym napojem dla naszego zdrowia psychicznego jest woda, a spośród alkoholi - wino. Polecam też jeść dużo orzechów i nasion, pełnoziarniste wyroby zbożowe, produkty białkowe. Mój syn np. dodaje liście świeżej bazylii na kanapki, choć przyznaje, że najlepszym lekarstwem na depresję jest właśnie refleksologia.